Ogromny sukces Wii Sports spowodował, że na starcie PS Move nie mogło zabraknąć podobnej pozycji. Sports Champions to trochę takie ksero flagowego tytułu Nintendo, nie spodziewajcie się zatem żadnej rewolucji. To bardzo dobra pozycja, która póki co najlepiej pokazuje możliwości nowego kontrolera Sony, ale osobiście spodziewałem się po niej trochę więcej. Przede wszystkim - czegoś nowego i większej liczby konkurencji.

Sports Champions ma jednak jedną przewagę nad innymi tytułami startowymi na PS3 - jest zwyczajnie bardzo dobry, podczas gdy reszta produkcji to co najwyżej przeciętniaki. Nie dziwne zatem, że to właśnie zestaw sześciu mini-gierek sportowych oceniany jest najwyżej i schodzi z półek sklepowych najlepiej.

Póki co prezentujemy Wam playtest, z czasem pewnie dostarczymy recenzję. Z czym zatem mamy w Sports Champions do czynienia? To po prostu zestaw sześciu gier sportowych, dzięki któremu można sprawdzić możliwości PS Move i porywalizować ze znajomymi. Pierwszy problem rysuje się od razu - zabrakło trybu online. Pytam się, dlaczego? Czy rzeczywiście było to takie trudne do zrobienia? Zostają zatem posiedzenia na wspólnej kanapie i chociaż osobiście wolę ten typ multiplayera, to jednak online jest w dzisiejszych czasach obowiązkiem. Poza tym trzeba wygospodarować w pokoju całkiem dużo miejsca, bo gdy staną przed telewizorem dwie osoby i zaczną robić wymachy (np. grając w tenis stołowy), najbliższe otoczenie może ucierpieć.

Podsumujmy może jednak co jest do dyspozycji. Zacznijmy od tego co najlepsze. Mamy zatem bardzo dobry tenis stołowy, tzw. "disc golf", łucznictwo oraz Bocce (odmiana "gry w kule"). Dalej niezły Gladiator Duel - lekko casualowy, ale grywalny pojedynek jeden na jednego. Na koniec zaś siatkówka, które jest zdecydowanie najsłabszą konkurencją z całego pakietu. Mimo, że przy pomocy Move kierujemy jakby swoimi rękoma, to wszystko wydaje się zbyt poskryptowane, by mogło być zabawne - po prostu należy wykonywać ruchy w odpowiednim czasie i to w zasadzie wszystko.

W grywalnej wersji demo dostępne są tenis stołowy oraz disc golf. Ten pierwszy jest przez jednych bardzo chwalony, przez innych natomiast tylko doceniany - znam osoby, które potrafią wytknąć mu kilka błędów. Powiem tak - i jedni i drudzy mają trochę  racji. Odwzorowanie ruchu kontrolera Move, który tutaj robi za paletkę jest doskonałe, ale z drugiej strony łatwo uderzyć piłeczkę nawet wtedy, gdy intencją gracza jest tylko przemieszczenie się np. w drugą stronę stołu. Trzeba jednak przyznać, że całość jest dużo trudniejsza od odpowiednika z Wii, choć nie brakuje tu pewnej umowności - nawet w beznadziejnej sytuacji można często odbić piłkę i wpadnie ona na stół, co w rzeczywistości by nie miało miejsca. Nie będę jednak narzekać, bo i tak ping-pong prezentuje się bardzo dobrze i można sadzić wiele ruchów znanych z rzeczywistości, a odwzorowanie ruchów 1:1 może się podobać. Oczywiście najlepiej gra się na dwóch graczy, bo pojedynki z SI prędzej czy później (raczej prędzej) w końcu znudzą.

Disc golf to odmiana golfa, tylko do celu rzucamy dyskiem - dokładnie taka sama konkurencja była dostępna w Wii Sports Resort. Zamiast dokłka mamy zatem specjalną platformę, na której umieszczono łańcuchy - to właśnie w nie trzeba trafić, by dysk upadł na platformę. W pełnej wersji jest 18 "dołków" w trzech różnych środowiskach, trzy dyski do rzucania. Ma ta mini-gierka głębię, można się przy niej całkiem fajnie pobawić. Ruchy odwzorowywane są również bardzo dobrze - tzn. tak jak choćby rok temu w Wii Sports Resort, no ale tam również było to dopracowane praktycznie do perfekcji.